Time-out
Het drama van twintigers en dertigers. Van jongs af aan hebben ze hun best gedaan om aan de verwachtingen van de vertrouwde omgeving thuis en later aan die van de maatschappij te voldoen. Het begon bij de loyaliteit aan de ouders, toen de prestaties op school, een studie gevolgd, werk gevonden en misschien een relatie aangegaan. Vervolgens een huis gekocht, getrouwd en al kinderen gekregen. En dan gebeurt het, het gevoel van: “in welk leven zit ik?” en “Is dit het leven dat ik wil?”

Gewend om door te gaan, de focus op de toekomst te leggen, zijn ze zich onderweg vergeten af te vragen of dat leven, gericht op de toekomst, wel bij hun past. Het begon met een gevoel van onrust, dat viel een tijdje weg te drukken, zoals ze al meerdere keren hadden gedaan. Dan komt ineens alles naar boven, waar ze eerder niet zo bij hebben stilgestaan. Vragen als: “wie ben ik en wie wil ik zijn? Alles wat ik van mijn ouders heb meegekregen heb ik normaal gevonden, maar past het wel bij mij? De opleidingen die ik heb gevolgd en mijn partnerkeuze, waar zijn die een gevolg van geweest?” Een gevoel van energietekort, een gevoel van schuld, een in gedachten cirkeltjes blijven lopen tot een onhoudbare situatie is gecreëerd, is dan het uiteindelijke resultaat.

Dan is het echt tijd om te stoppen. Vandaag de dag wordt het vaak benoemd als een burn-out, als overspannen maar meestal heeft dit proces niet direct of niets met werk te maken. Men trekt zich terug uit het arbeidsleven, men neemt ontslag, gaat scheiden en verhuizen in de hoop, dat het dan is opgelost. Om vervolgens jaren later weer tegen hetzelfde aan te lopen, opnieuw een burn-out. De aandacht voor de vormen van het leven zijn niet voldoende om een ander leven te krijgen.

Nodig is een zelfreflectie. Een onderzoek, misschien voor het eerst in je leven, naar wie je bent en vooral naar wie je wilt zijn. Vanuit een gevoel van verbonden zijn met jezelf, je eigen beste vriend zijn, het vanzelfsprekend vinden dat je naar je gevoel luistert en om op koers te blijven. Een proces dat tijd nodig heeft om aangesloten te blijven op jezelf. Dan word je leven een eigen en vrije keuze, een leven dat bij je past. De energie in je lichaam stroomt en wordt aangevuld omdat je weet: “dit is de weg die ik heb te gaan!”