Het besluit
Elke dag kom ik wel een situatie tegen, die vraagt om een keuze. Het kan zijn, dat ik daar geen tijd voor heb, ik er geen zin in heb of er zelfs niet aan moet denken óm er een kant in te moeten kiezen. Dus ik ga iets anders doen, want dat is ook nodig. Of voor andere mensen wat doen, dat is ook goed toch? En nog meer om te voorkomen, dat ik bij dat ene stuk kom waarover ik eigenlijk een besluit zou moeten nemen. Ik word er alleen niet blij van, ik word er moe van, elke keer dat ik eraan denk. En ik raak teleurgesteld in mijzelf. Totdat ik begrijp, dat vluchten, ontlopen en druk zijn met andere dingen helemaal niks oplost. Dus ik stop, ik neem de tijd en besluit.

Dan is het de kunst om mij daaraan te houden. Ik heb een besluit genomen om van A naar B te gaan en daar ga ik mij aan houden. Ik zie het traject voor mij, de gehele weg en focus mij op het proces. Ik zie de weg en blijf lopen. Al mijn gedachten, gevoelens en daden ondersteunen dat proces continu, net zo lang, totdat ik mijn doel heb bereikt.

En dan kijk ik achterom, ik ben blij met mijn beslissing en blij met mijzelf. En ik besluit om voortaan mijzelf op deze wijze te ondersteunen, zoals ik ook zou doen bij een goede vriend. Altijd supportend, ondersteunend, stimulerend en begrijpend.