De taart
Elke dag bak ik een persoonlijke taart in mijn keuken. De keuken staat vol met allerlei ingrediënten en ik mag kiezen welke ik in mijn taart gebruik. Ook staan er ingrediënten, die ik niet fijn of lekker vind. Die stop ik niet in mijn taart en het liefst wil ik ze zelfs helemaal uit de keuken hebben. Alleen al het zien en het ruiken ervan, maakt me misselijk. Wanneer ik juist op die ingrediënten let, dan groeit mijn weerstand. Hoe meer ik mij daarop focus des te belangrijker ik deze ingrediënten maak en hoe belangrijker ze worden des te meer ik mij erop ga focussen en voor ik het weet zijn ze in mijn persoonlijke taart gevallen. En dan zeg ik: “Ik heb deze ingrediënten niet in mijn taart gestopt.”

Helaas wel. Alles waar ik mijn aandacht aan besteed laat ik toe in mijn leven, bewust of onbewust. Besteed ik mijn aandacht aan negatieve ervaringen, aan mijn verleden, aan roddels, aan het beoordelen van anderen, aan dingen die ik niet goed vind in mijn leven? Dan vormen deze ervaringen opnieuw mijn leven van vandaag de dag.

Elke keer beslis ik met welke ingrediënten ik mijn persoonlijke taart van de dag wil bakken. Beslis ik om een verrukkelijke taart te bakken, dan kies ik vanuit liefde en kracht, vanuit zijn, vanuit alles wie ik ben en wie ik verkies te zijn. Aan het einde van de dag kijk ik tevreden naar mijn overheerlijke mooie taart, ik ben dankbaar voor de taart, die ik zelf gebakken heb en kijk uit naar de volgende dag.